บางเวลา
ศิลปะและสุนทรีย์ก็กลายเป็นสัมภาระที่หนักเกิน
เพื่อนของฉัน
วันที่ต้องหาค่าข้าวและค่าเช่าบ้าน
ฉันเตะกระถางมะลิที่เคยเด็ดบูชาพระล้มแตก
โลกและชีวิตไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
โครงการเฟื่องฝัน คุยกันกว่า 30 ปี
ยังมิได้ลงมือกระทำ
วันนี้ฉันมีศิลปะสำคัญที่ต้องทำ
คือการใช้ชีวิต
คนรักของฉันชื่อสุนทรีย์
เพื่อนห่างๆ ของฉันชื่ออุดมคติ
คนที่คุ้นหน้าคนหนึ่งชื่อคุณธรรม
แต่เจ้าหนี้ของฉันชื่อความเป็นจริง
เธอไปฝันเฟื่องของเธอเถิด
ฉันต้องรีบไปทำงาน
คนรัก เพื่อนห่าง คนคุ้นหน้า และเจ้าหนี้
ล้วนคือคนที่แวดล้อมชีวิตของฉัน
ฉันจะคบหาพวกเขาต่อไป
เพียงแต่
บางเวลาฉันคิดอยากเอาใจออกห่างพวกเขาบ้าง
เรืองรอง รุ่งรัศมี
2003
พิมพ์รวมเล่มครั้งแรกในหนังสือ โอบกอดจันทรา แพรวสำนักพิมพ์ พ.ศ.2548
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น