แดดเช้าส่องผ่านหน้าต่างกระทบกับหม้อ
กระทะ กระชอน ที่ในห้องครัว อาหารได้ทำเสร็จแล้ว
และคนในบ้านก็กินอิ่มกันเกือบทุกคนแล้ว ห้องครัวเวลานี้อยู่ในบรรยากาศผ่อนคลาย
ถ้าไม่เคยไปใช้ชีวิตที่อื่นนานๆ
คนจำนวนไม่น้อยที่มองไม่เห็นความอบอุ่น ความสุขอย่างนี้
กินอาหารนอกบ้านวันแล้ววันเล่า
อยู่ห่างไกลบ้านเกิด และครอบครัวปีแล้วปีเล่า
เดินทางไปบนหนทางชีวิตยาวไกลจนเหนื่อยล้า ได้เห็นแดดเช้าส่องกระทบภาชนะคุ้นตา
ความรู้สึกหลากหลายท่วมท้นขึ้นมาข้างใน
แม้ว่าห้องครัวที่เห็นไม่ใช่ห้องครัวที่ตนคุ้นเคย และภาชนะในครัวเหล่านี้
ไม่ใช่ของที่แม่เคยใช้ก็ตาม
เสียงผัดกับข้าว
และกลิ่นอาหารของแม่ ลอยมาในความทรงจำ
เรืองรอง
รุ่งรัศมี
พิมพ์ครั้งแรกในคอลัมน์ “ย่ำเดือนกลับมาหยาดเหงื่อหอม”
นิตยสาร หัวใจเดียวกัน ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๖ เดือนตุลาคม ๒๕๕๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น