ผู้ชม

สีอะคริลิค บนแคนวาส

“เขาช่างใช้ชีวิตได้น่าอิจฉาจัง !”

เวลาที่มองดูชีวิตคนอื่น บ่อยครั้งที่คนจะรู้สึกเช่นนี้

งานสบาย อิสระ ไม่อัตคัดขัดสน ...ฯลฯ...

จากสายตาของผู้ชม เมื่อมองออกไป เราเห็นสิ่งที่ตนปรารถนาและใฝ่ฝัน

ไม่มีใครที่ไม่ปรารถนาในเงื่อนไขที่ดีงามของชีวิตเช่นนี้ บางครั้งในฐานะผู้ชม เราก็มองเห็นแต่เพียงความปรารถนาของตน มิได้มองดู “เขา” และ “ตน” อย่างภววิสัยนัก

ผู้ชมที่เผลอไผลไม่เรียนรู้ ไม่รู้จักเติบโต มองออกไป และมองเข้ามาก็ไม่เห็นสิ่งใด

มองให้เห็นตน และมองให้ไม่หลงตน คือศิลปะการมองที่ผู้ชมพึงเปิดดวงตาแห่งใจของตน

เรืองรอง  รุ่งรัศมี

พิมพ์ครั้งแรกในคอลัมน์ “โลกกว้างได้เท่ากับครอบฟ้า” ปาจารยสาร ฉบับที่ 6 ปีที่ 33 มกราคม – กุมภาพันธ์ 2553