กวิเทพ 诗神

บทกวีของหลิวป้านหนง

หลิวป้านหนง 劉半農 liu ban nong (29/5 /1891-14/7/1934)

กวี /นักเขียน / นักวิชาการภาษาศาสตร์ / นักการศึกษา เป็นปัญญาชนยุคบุกเบิกสู่ยุคสมัยใหม่ของจีน เกิดในครอบครัวผู้มีอันจะกินที่เห็นความสำคัญของวิชาความรู้

ในวัยหนุ่มไปไปศึกษาที่ประเทศอังกฤษและฝรั่งเศส สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอกด้านภาษาศาสตร์จากฝรั่งเศส. แล้วกลับไปเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง เป็นกลุ่มบุกเบิกเผยแพร่ความคิดการเขียนด้วยภาษาจีนแบบไป๋ฮว่าเหวิน 白話文 และเป็นกวีจีนกลุ่มแรกๆ ที่เขียนบทกวีในรูปแบบกลอนเปล่า

ผลงานมีทั้งงานเขียนและงานแปล รวมทั้งงานวิชาการด้วย แต่เป็นที่รู้จักในวงกว้างในฐานะกวี และนักการศึกษา

诗神！

กวิเทพ !

你也许我做个诗人么？

ท่านอนุญาตให้ฉันเป็นกวีได้ไหม ?

你用什么写你的诗？

เจ้าใช้สิ่งใดเขียนบทกวีของเจ้า ?

用我的血，

ใช้โลหิตของข้า ,

用我的泪。

ใช้น้ำตาของข้า.

写在什么上面呢？

เขียนไว้บนสิ่งใดหรือ ?

写在嫣红的花上面，

เขียนไว้บนกลีบดอกไม้แดงเรื่อ

日已是春残花落了。

วันคืนล่วงสู่ปลายฤดูใบไม้ผลิดอกไม้โรยร่วงแล้ว.

写在银光的月上面，

เขียนไว้บนดวงจันทร์สีเงินยวง ,

早已是乌啼月落了。

ล่วงสู่เวลาจันทร์ลับฟ้านกกาขับขานเสียงเนิ่นนานแล้ว.

写在水上面，

เขียนไว้บนผิวน้ำ ,

水自悠悠的流去了。

สายน้ำไหลหลั่งพ้นไปแล้ว .
写在云上面，

เขียนไว้บนปุยเมฆ ,

云自悠悠的浮去了。

เมฆได้ลอยล่องพ้นไปแล้ว .

那么用我的泪，写在我的泪珠上；

ถ้าเช่นนั้นใช้น้ำตาของข้า , เขียนไว้บนหยาดน้ำตาของข้า ;

用我的血，写在我的血球上。

ใช้โลหิตของข้า , เขียนไว้บนเม็ดเลือดของข้า ;

哦！小子，

อา ! เจ้าหนุ่ม ,

诗人之门给你敲开了，

ประตูแห่งกวีได้ถูกเจ้าเคาะเปิดแล้ว ,

诗人之冢许你长眠了。

เรือนพักแห่งกวีอนุญาตให้เจ้าพำนักอาศัยหลับนอนได้

หลิวป้านหนง
1922
刘半农 (1891-1934)

เรืองรอง รุ่งรัศมี : แปล

19 กรกฎาคม 2012