ระยะห่างที่เหมาะสม

ชีวิตคนโดยทั่วไป เป็นชีวิตภาคพื้นดินมากกว่าภาคพื้นน้ำ หรือภาคอากาศ

บางเวลาเราอาจใช้ชีวิตภาคบนฟ้า หรือภาคพื้นน้ำ แต่นั่นก็เป็นเพียงช่วงเวลาพิเศษช่วงหนึ่ง ที่ไม่ใช่ชีวิตภาคปกติในชีวิตประจำวัน

ชีวิตภาคพื้นดินทำให้คนมักโหยหา ถวิลถึงชีวิตภาคที่ตนไม่มี

อิสรภาพ คือ ความฝันล้ำค่าของคนเสมอ โบยบินเสรีดั่งนกในฟ้ากว้าง ล่องลอยเสรีดั่งไร้พันธนาการ

ปุยนุ่น ก้อนเมฆ จอกแหน และกอสวะ ก็ล่องลอยไปดั่งว่าเสรีเช่นกัน

ล่องลอยไปโดยไม่รู้หน รากไม่เกาะยึดพื้นดิน

คืนอิสรภาพกับการล่องลอย

คืนอิสรภาพกับความไม่มั่นคง

เหลื่อมซ้อน-ทาบทับ-ประสาน

จอกแหนมีรากที่เกาะยึดไม่ถึงพื้นดิน ในยามล่องลอย รากและใบของมันไขว่คว้าหาสิ่งใดหรือไม่ ?

ระยะห่างที่เหมาะสมลงตัวกับภาคพื้นดินอยู่ตรงที่ใด ?

เรืองรอง  รุ่งรัศมี

พิมพ์ครั้งแรกในคอลัมน์ “โลกกว้างได้เท่ากับครอบฟ้า” ปาจารยสาร ฉบับที่ 6 ปีที่ 33 มกราคม – กุมภาพันธ์ 2553