ค้นหาบทความ

วันจันทร์ที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2556

สายน้ำ 流水

ราวปี ค.ศ.1981 กระมังที่ได้ยินเพลง "สายน้ำ" 流水 จากเสียงร้องของ จาง อ้าย เจีย 張艾嘉 เป็นครั้งแรก. ในวันเวลานั้นข้าพเจ้าเป็นนักเรียนภาษาที่ยากจนอยู่ที่ไต้หวัน, ละทิ้งการงาน ความผิดหวัง ปวดร้าว ต่ออุดมคติ มาร่อนเร่โดดเดี่ยว, ด้วยหวังจะต่อสู้แสวงหาครั้งใหม่. และพร้อมๆ กัน ก็หวังจะเยียวยาบาดแผลของชีวิตและความฝัน 
มิตรสหายทยอยกันออกจากป่ามาก่อนหน้านั้นคนแล้วคนเล่า และยังทยอยกันออกมาด้วยความเจ็บปวด คับแค้น และโรยล้า 
ผ่านเหตุการณ์ฆ่าหมู่นักศึกษา ประชาชน อย่างโหดร้ายที่ท้องสนามหลวง และมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2519 มาเพียง 5 ปี บาดแผลความเจ็บปวดยังไม่จางคลายดี ก็ต้องมาพบกับความร้าวรานครั้งใหม่

ตลาดนัดวันเสาร์ - อาทิตย์ ที่ท้องสนามหลวงถูกขับไล่ไสส่งให้ออกไปพ้นหูพ้นตา. แหล่งหนังสือเก่าตรงบริเวณพระแม่ธรณีบีบมวยผมถูกบีบให้ต้องย้ายออกไปในปีไหนก็จำไม่ได้แน่ชัด 
ชีวิตวัฒนธรรมแบบคนสามัญธรรมดาถูกมองว่าเป็นเรื่องระคายตา วัฒนธรรมไร้ค่าไร้ความหมายกว่าความโล่งว่าง  ฝุ่นดินปลิวฟุ้งยามลมพัด สนามหลวงกลายเป็นที่ร้างตายซาก 
เหงื่อของคนคงเหม็น 
กรวดเม็ดร้าวค่อยๆ กร่อนบิ่นเป็นเศษหินสกปรกข้างทาง. ลืมค่าความแข็งแกร่ง  และเงาก็ค่อยๆ ไร้ความหมาย 
โลกถูกเปลี่ยนไปในทางที่เลวร้าย ทั้งอย่างรวดเร็ว เปิดเผย และแฝงเร้น 
ท่าพระจันทร์ ย่านวังหลัง แล้วค่อยๆ กัดกินจิตวิญญาณ

คนเหงื่อเหม็นรู้สึกต่ำต้อย. ความครั่นคร้าม แปลกแยก มากขึ้น. 
รถยนต์คลาคล่ำเต็มพื้นที่ ล้อบดไปบนร่องรอยเลือดและเหงื่อของอุดมคติ. 
สายน้ำเจ้าพระยาที่เคยรองรับร่างนักศึกษาประชาชนยังคงไหล แต่บางสิ่งถูกทำให้เปลี่ยนไป.

เสื้อกี่ตัว  ชีวิตกี่ชีวิต  น้ำกี่ขัน 
ความปวดร้าวและความผูกพันร่วมกัน เปลี่ยนมาเป็นภาพเด็กอนุบาลตัวโข่งอายุยี่สิบกว่า สวมเสื้อครุยปริญญาอุ้มตุ๊กตาหมีตัวโตเดินน้ำลายยืดไปตามถนน

ธารน้ำสายหนึ่งยังคงเป็นสายน้ำ 
สองฟากฝั่งเปลี่ยนไปยังจำได้ 
ผู้คนผ่านมาเพื่อซื้อขาย 
สายน้ำเอย 
นำเอาสิ่งใดมา และพัดพาสิ่งใดไปพร้อมกับวันเวลา.....
  
ธารน้ำใสสายหนึ่งหน้าเรือนพัก
สองฟากฝั่งหลิวลู่อยู่สองแนว
ทิวทัศน์คงเดิมทุกขวบปี
มีเพียงธารสายนั้นไหลไปไม่หวนคืน
สายน้ำเอย
โปรดอย่าได้นำเอาวันเวลานั้นจากไป

 流水
作詞:/ 作曲:呂泉生 
唱 :張艾嘉 

門前一道清流
夾岸兩行垂柳
風景年年依舊
只有那流水總是一去不回頭
流水啊 請你莫把光陰帶走

เพลง : หลิว สุ่ย 流水 (สายน้ำ)
คำร้อง / ทำนอง : หลวี่ ฉวน เซิง  
ขับร้อง : จาง อ้าย เจีย


เรืองรอง รุ่งรัศมี : แปล


พิมพ์ครั้งแรก : สายลมในกิ่วหลิว ฉบับที่ 426/28 พ.ค.-3 มิ.ย. 2001

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น