ขงจื่อเดินทางผ่านเชิงเขาไท่ซาน
พบว่ามีสตรีผู้หนึ่งร้องไห้อยู่ที่หลุมศพด้วยความโศกเศร้า ขงจื่อจึงหยุดรถ
ตั้งใจฟังเสียงร้องไห้นั้น และสั่งให้จื่อลู่ ศิษย์ของเขาไปไต่ถามสตรีผู้นั้น
จื่อลู่ถามว่า “ท่านร่ำไห้อย่างโศกเศร้าเช่นนี้
คงจะต้องมีเรื่องทุกข์ตรมอย่างยิ่งเกิดขึ้นกับท่านกระมัง ?”
สตรีผู้นั้นตอบว่า “ถูกแล้ว
เมื่อก่อนนี้บิดาของสามีข้าถูกเสือกัดตาย สามีของข้าเองก็ตายไปด้วยสาเหตุนี้
บัดนี้ ลูกของข้าก็ถูกมันกัดตายเสียอีก”
ขงจื่อถามว่า “ถ้าเช่นนั้นทำไมท่านจึงไม่ย้ายไปเสียจากที่นี่เล่า
?”
หญิงผู้นั้นตอบว่า “เพราะว่าที่นี่มิได้ถูกปกครองโดยทรราช”
ขงจื่อจึงกล่าวกับศิษย์ของตนว่า
“เธอทั้งหลายจงจำเอาไว้
อันผู้ปกครองที่เป็นทรราชนั้น ดุร้ายยิ่งกว่าเสือ”
ถานกง
ปรัชญาเมธีสมัยจ้านกว๋อ
เรืองรอง รุ่งรัศมี แปลและเรียบเรียง
พิมพ์รวมเล่มครั้งแรกใน รอยยิ้มในปัญญา มกราคม 2536
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น