เมื่อครั้งเป็นเด็กเล็กๆ
ฉันไม่รู้หนังสือ
แม่ก็คือห้องสมุด
ฉันอ่านคุณแม่
วันหนึ่ง
โลกใบนี้เกิดสันติสุข
คนบินได้
ข้าวสาลีงอกออกมาจากพื้นหิมะ
แม้แต่เงินก็ไม่มีประโยชน์...
ทองคำใช้ทำเป็นก้อนอิฐของอาคารบ้านเรือน
ธนบัตรถูกนำมาใช้ติดว่าว
เหรียญเงินถูกนำมาใช้ร่อนน้ำเล่น
ฉันจะเป็นหนุ่มน้อยนักพเนจร
นำพาผลแอปเปิ้ลชุบทองผลหนึ่ง
เทียนแท่งสีเงินวาวเล่มหนึ่ง
และนกกระเรียนสีแดงตัวหนึ่งที่บินมาจากอียิปต์
ท่องเที่ยวไปในนิทาน
ไปขอแต่งงานกับเจ้าหญิงในเมืองน้ำตาล...
แต่ แม่พูดว่า
"ตอนนี้เธอจะต้องทำงาน"
จากบทกวี 'เสี่ยว สือ โฮ่ว'
โดย : ลู่ หยวน
มีนาคม 1941
เรืองรอง รุ่งรัศมี
แปล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น