เพราะเหตุใดคนตาย
หนักกว่าคนเป็น
คนจำนวนมากมายถึงเพียงนั้นหามคนๆ หนึ่ง
ยังต้องเสริมด้วยน้ำตา เสียงแตร
ส่งเขาเดินทางสู่แดนไกล
เพราะเหตุใด คนที่ร่ำไห้
ยิ่งปลอบก็ยิ่งร่ำไห้
มีน้ำตาก็เพียงพอแล้ว
ไยจึงต้องส่งเสริมร้องก้องฟ้าดิน
ถ้อยคำที่สะเทือนใจเหล่านั้น
ยามที่มีชีวิตอยู่ไยจึงไม่กล่าว
ผู้ที่ตายไป
คือตาเฒ่าผอมบางคนหนึ่ง
น้ำหนักตัวไม่เกิน 40 กิโลกรัม
กลับต้องใช้คนทั้งหมู่บ้าน
หามแกไป
จากบทกวี “เว่ย เสอ เมอ”
โดย จาง เจ๋
เรืองรอง รุ่งรัศมี
แปล
ตีพิมพ์ครั้งแรกในหนังสือ ภาพของฉัน ฝันของใคร สำนักพิมพ์ไปทำไม
พ.ศ.2548
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น