อาบแสงจันทร์

แม้แสงจันทร์มิได้ส่องฉายมาถึง แต่ในค่ำคืน ก็ยังมีทางที่สามารถก้าวเดินไปได้

            ค่ำวันพระจันทร์เต็มดวงคืนหนึ่ง เกิดความรู้สึกอยากออกไปถ่ายรูปบรรยากาศที่มีดวงจันทร์ เวลานั้นข้าพเจ้ายังไม่ค่อยคุ้นเคยกับกล้องถ่ายรูป ไม่มีความรู้เชิงเทคนิค และเคยถ่ายรูปกลางคืนมานับครั้งได้

             มีเพียงจินตนาการและความตั้งใจ

            ออกจากบ้านไปตั้งแต่แดดยังไม่หมด ไปถึงจุดหมายก็เป็นกลางคืน

            ถ่ายรูปคืนนั้นด้วยการเดาไป เรียนรู้ไป รู้ได้ในการกดชัตเตอร์ไม่มากครั้งว่า ไม่น่าจะได้ผลงานที่ดีกระไรนัก

            คืนนั้นทั้งคืน ไม่ได้รูปบรรยากาศที่มีดวงจันทร์อย่างน่าพอใจเลยแม้แต่รูปเดียว ยังดีที่ถ่ายรูปด้วยกล้องดิจิทัล ซึ่งไม่ต้องสิ้นเปลืองฟิล์ม

            แม้ไม่ได้ภาพบรรยากาศที่มีดวงจันทร์อย่างคาดหวัง แต่ก็ได้ภาพบรรยากาศกลางคืนมาบ้าง

            เวลาที่ทำสิ่งที่คาดหมายไม่ได้อย่างใจ ความรู้สึกสนุกและความมุ่งมั่นตั้งใจจะเจือจางเร็ว

            คืนนั้นข้าพเจ้าเก็บอุปกรณ์ในเวลาไม่เกินสองชั่วโมง ไม่สมหวังแต่ก็ไม่ถึงกับผิดหวัง หงุดหงิด รำคาญใจ

            เลือกรูปไปล้างอัดเมื่อผ่านเวลาไปช่วงหนึ่ง พบว่ามีรูปที่รู้สึกชอบอยู่หลายรูปเหมือนกัน

            รูปหนึ่งเป็นรูปประตูไม้ในตรอกซอย แสงไฟฟ้าส่องไปที่ประตู แสง บรรยากาศอวลอยู่ในรูป

            ประตูบางบานเราไม่ได้เดินผ่านเข้าไป แต่เราก็ได้เดินผ่านที่ตรงบริเวณนั้น

            คืนนั้นข้าพเจ้าเดินถ่ายรูปอาบแสงจันทร์อยู่หลายชั่วโมง แม้จะไม่ได้รูปดวงจันทร์เลย แต่ก็ได้เดินอาบแสงจันทร์

   เรืองรอง  รุ่งรัศมี

   ๒๖ มิถุนายน ๒๐๐๙

พิมพ์ครั้งแรกในคอลัมน์ “ย่ำเดือนกลับมาหยาดเหงื่อหอม” นิตยสาร หัวใจเดียวกัน ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๓ เดือนกรกฎาคม ๒๕๕๒