ค้นหาบทความ

วันพฤหัสบดีที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2556

วิถีนักดาบ

ประวัติศาสตร์  สีอะคริลิค บนแคนวาส



วักดื่มจันทราคราคลื่นพลิ้ว
ลมเรื่อยเฉื่อยฉิวฟ้ากระจ่าง
เดือนฉายในน้ำมาชะล้าง
เงาร่างเปื้อนอดีตยังมอมแมม

รอยแผลจับแน่นในชีวิต
กระนั้นยังมีสิทธิ์จะยิ้มแจ่ม
เดือนเสี้ยวประดับฟ้าในคืนแรม
เมฆแย้มเดือนคืนเป็นขวัญฟ้า

อาบลมเฉื่อยฉิวอาบน้ำค้าง
ดาวพราย - ฟ้าพร่าง - แดดแจ่มจ้า
สะพายดาบอาบฝุ่นโลกย์เนิ่นนานมา
พบว่าเป็นขุนดาบนั้นยากนัก

วิถีใช่เพียงวิธีการ
แต่ละช่วงผ่านล้วนหน่วงหนัก
ดื่มจันทร์  ดื่มสุรา  ดื่มความรัก
คุ้นเคยรู้จักยังเมามาย

ท่องไปไหนกันนักดาบเปลี่ยว
ลอยจมกระแสเชี่ยวคลื่นหลากหลาย
กี่ศึกกี่แผลกี่วางวาย
กี่ร้ายกี่ดีไยเหนื่อยฉะนี้

สะพายดาบไปไหนหรือนักดาบเปลี่ยว
วางลงประเดี๋ยวก็ได้นี่
ข้าเพียรทำเช่นนั้นเนิ่นนานปี
ทว่าหนีไม่พ้นชะตากรรม

จับดาบขึ้นมาแล้ววางยาก
ทางดาบทางขวากข้าก้าวย่ำ
หนทาง - วิถี - การเดินซ้ำ
ข้าทนข้าทำด้วยข้ารัก


๒๗  พฤศจิกายน  ๒๕๔๔
พิมพ์รวมเล่มครั้งแรก ในหนังสือ “โอบกอดจันทรา” โดยแพรวสำนักพิมพ์ ตุลาคม ๒๕๔๘

2 ความคิดเห็น:

  1. ยินดีครับที่ไม่ทอดทิ้งบทกวี เดี๋ยวนี้ ที่เห็น มีแต่เหล่านัก(ชัก)ดาบ หาแดกกับนักการเมืองไปทั่วถ้วน เสียมก๊ก วังเวง และน่าสังเวชยิ่ง มีแต่องค์กร ของนักศึกษา เท่านั้นกระมัง ที่ยังพอมองเห็นพลัง(ริบหรี่) เงินมันง้างตีไปทุกหมู่เหล่า ผองเราอย่าเพ่อสิ้นหวัง มาช่วยกันสำแดงพลังทางวรรณกรรม ในวิถีดาบที่เรา(พอทำได้)เถอะ

    ตอบลบ
  2. จับดาบขึ้นมาแล้ววางยาก
    ทางดาบทางขวากข้าก้าวย่ำ
    หนทาง - วิถี - การเดินซ้ำ
    ข้าทนข้าทำด้วยข้ารัก

    หนทางเราเดินเราเลือกเดิน
    ห้วงน้ำเขาเขินหล่มตมปรัก
    ล้า เหนื่อย แรงถอย เราหยุดพัก
    แล้วจักคืนเส้นทางด้วยทระนง

    เรืองรอง รุ่งรัศมี

    4/10/2013

    ขอบคุณครับ

    ตอบลบ