จะไม่ให้คิดถึงเธอได้อย่างไรกัน 教我如何不想他？

บทกวีนี้ของหลิวป้านหนง (1891-1934) เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง ในฐานะกวีจีนกลุ่มแรกๆ ที่เริ่มเขียน “กลอนเปล่า” และได้ถูกนำมาทำเป็นเพลง “จะไม่ให้ฉันรักเธอได้อย่างไรกัน” ผู้ใส่ทำนองคือ จ้าว หยวนเริ่น : 趙元任 (1892-1982) เสียงร้องของ ซืออี้กุย : 斯義桂  (1915-1994) นับเป็นเพลงเก่ามากๆ อีกเพลงหนึ่ง ที่รู้จักกันในหมู่ผู้ฟังเพลงจีนอย่างลงลึก เพลงนี้ถูกนำไปใส่ไว้ในภาพยนตร์หลายเรื่อง และหลายยุคสมัย ถือเป็นเพลงจีนระดับ “ขึ้นหิ้ง” ตลอดกาลอีกเพลงหนึ่ง

天上飄著些微雲，

地上吹著些微風，啊！
微風吹動了我頭髮，

教我如何不想他？
月光戀愛著海洋，

海洋戀愛著月光，啊！
這般蜜也似的銀夜，

教我如何不想他？

水面落花慢慢流，

水底魚兒慢慢游，啊！
燕子你說些什麼話，

教我如何不想他？
枯樹在冷風裡搖，

野火在暮色中燒，啊！
西天還有些兒殘霞，

教我如何不想他？

Check out this video on YouTube:
http://www.youtube.com/watch?v=kEB5afO6jRA&feature=youtube_gdata_player

บนฟ้านั้นเมฆบางฟ่องลอย

บนผืนดินสายลมแผ่วพริ้ว

อา !

สายลมแผ่วพริ้วต้องเส้นผมของฉัน

จะไม่ให้ฉันคิดถึงเธอได้อย่างไรกัน

แสงจันทร์พ้อรักกับท้องทะเล

ท้องทะเลพ้อรักอยู่กับแสงจันทร์

อา !

ค่ำคืนสีเงินราวน้ำผึ้งนี้

จะไม่ให้ฉันคิดถึงเธอได้อย่างไรกัน

ดอกไม้โรยร่วงอยู่บนผิวน้ำเรื่อยไหล

ฝูงปลาแหวกว่ายอยู่ในสายน้ำ

อา !

นางแอ่นเจ้าเอยเจ้าเอ่ยเอื้อนคำใดหรือ ?

จะไม่ให้ฉันคิดถึงเธอได้อย่างไรกัน

ต้นไม้แห้งโยกไหวในสายลมหนาว

ไฟป่าไหม้ลามในยามเย็นย่ำ

อา !

ทางเบื้องประจิมยังมีเมฆบางหลงเหลือบางเบา

จะไม่ให้ฉันคิดถึงเธอได้อย่างไรกัน

หลิว ป้าน หนง

กวีจีนรุ่นใหม่ยุคต้น

เรืองรอง รุ่งรัศมี แปล

รวมเล่มพิมพ์ครั้งแรก ในหนังสือ “เพราะฉันอายุสามสิบ” สำนักพิมพ์ฉับแกระ พ.ศ.2530